Het indelen van informatie in wat een hoofdzaak is, en wat een bijzaak, gaat normaliter vanzelf. Dit speelt dagelijks een rol bij het lezen van een boek, in gesprekken, bij het maken van beslissingen, televisiekijken, het koken van een recept, etc. Bij de ziekte van Parkinson gaat dat haperen. Het automatisme voor het structuren van informatie gaat verloren. Daardoor pas je ordeningsprincipes niet meer toe, en gaat de samenhang verloren. Alle informatie wordt even belangrijk, en dat maakt het moeilijk om het overzicht en de mentale controle te houden.